Հայերը այն ագզերից են, որ միշտ ուխտ ունեն, այն էլ՝ դեպի լույս: Մենք միշտ գնում ենք, գնում ու գնում: Անցել ենք բազմաթիվ փորձությունների միջով, ճակատամարտել թշնամու դիմաց,
որպեսզի
պահենք
մեր
անկախությունը,
մնանք
հայ,
չձուլվենք
այլ
ազգերին
ու
վերանանք:
Ցրված
ենք
ամբողջ
աշխարհով
մեկ,
տասը
միլիոն
ենք,
բայց
ընդամենը
երեք
միլիոնն
է
Հայաստանում
բնակվում:
Մեր՝
հայերիս
գլխավոր
թերությունն
այն
է,
որ
համախմբված
չենք,
միշտ
տարակարծիք
ենք,
անընդհատ
բողոքում
ենք՝
գործելու
փոխարեն:
Ես
էլ
եմ
հայ,
ուստի
այդ
թերությունը
նաև
ինձ
է
վերաբերում:
Ամեն դեպքում, ինչ էլ լինի, ինչպիսին էլ լինենք.
Բայց գընում ենք մենք անվեհեր
Զարկերի տակ չար բախտի,
Մեր աչքերը միշտ դեպի վեր՝
Դեպի լույսը մեր ուխտի։
Զարկերի տակ չար բախտի,
Մեր աչքերը միշտ դեպի վեր՝
Դեպի լույսը մեր ուխտի։
0 comments:
Post a Comment