Յուղաբերի տատիկին հարևանները ասում էին Օղիկ, իսկ նոր հարսները՝ Օղի խաթուն: Գուրգեն Մահարու տատը իերն շատ աղոթքներ, կրոնական բանաստեղծություններ է սովորեցրել, որոնցից մեկը ստորև ներկայացնում եմ Ձեզ:
Դու անթառամ ծաղիկ ես,
Վարդի նման հոտով ես,
Փունջ մանուշակ ազնիվ ես,
Աստվածածին մեղա քեզ…
Ամեն քառոտղի վերջին տողը «Աստվածածին մեղա քեզ...»-ով էր վերջանում: Գուրգեն Մահարին ասում էր, որ մյուս երեք տողերը ծածմծելով, հազիվ ասում էր, իր վերջին «Աստվածածին մեղա քեզ...»-ը բարձր ու հպարտ ասում էր: Յուղաբեր տատիկը իրեն միշտ բանաստեղծությունները սովորեցնում էր տող-տող՝ գործելու հետ համընթաց:
Այստեղ կարող եք կարդալ Գուրգեն Մահարու «Մանկություն» պատմվածքը
0 comments:
Post a Comment